Beauty en de Nerd post 10

Gastcollege nr. 2 door onze grote vriend, de depressieve filosoof, J. Van den Eynde.

Disclaimer:
Alles in dit dagboek is mijn mening op moment van opname, niet vanschrijven. If you're personally offended, don't be, chances are dat ikje gewoon aardig vind maar je een mindere dag had, iedereen heeft zoz'n minpunten.

Dag 20 (9.8.2007)

De finale dus. Ik zal barstensvol van gemengde gevoelens toen ikopstond die dag. Ik was heel enerzijds heel erg blij dat ik de finalegehaald had, anderzijds… Had ik net m’n beste vriend en entertainmentin saaie tijden verloren, en zat ik nu opgezadeld met de drie mensenwaar ik van alle deelnemers het minst met overeenkwam. Het is niet datik écht veel ruzie had met Dieuwke of zo- na een aantal aanvaringenwaren we beide wel wijs genoeg om elkaar zo veel mogelijk te ontwijken,we hadden de hoop op een deftig gesprek dat niet met het spel te makenhad al lang opgeborgen. Ik merk hier en daar dat de mensen dit uitproportie trekken (al is het maar omdat mensen graag bloed zien op forawant LOL VERVELING), bij deze wil ik toch iets rechtzetten:

Ik heb geen hekel aan Dieuwke. Ik vond haar een waardige compagnonin het sociale spel dat ons zover gebracht heeft. Op bepaalde momentenwas ik echt enorm trots op haar, soms zelfs dusdanig dat ik even "hetspel" vergat. Ik vond bijvoorbeeld dat ze het echt ZO goed gedaan hadbij het verdedigen van die foto, dat ik echt zoiets had van whateverhappens next- voor mij heb je dit gewonnen. Jammer genoeg waren we quainteresses, bezigheden… pretty much alles- dag en nacht, water envuur. En ik weet niet… converseren met haar lukte gewoon niet. Ik benervan overtuigd dat dit voor de helft aan mij ligt- ik ben immers zoalszo correct door Matt (EN NIET BART LOL ONDERTITELINGEN) "ne moeilijkemens".

Bij deze Dieuwke: ik heb geen hekel aan je. Ik waardeer je voor wieje bent- al staat dit loodrecht op hoe ik de dingen zie. Ik zou jealdus nooit belachelijk maken.

Maar goed, we wijken af. We zouden dus mekaars hobby gaanpraktiseren. Het begon al goed want de productie had iets speciaalsvoor mij klaargelegd. Nu, meestal ben ik wel blij met cadeaus- MAARNIET ALS HET VAN DE PRODUCTIE KWAM. Het bleek nogal mee te vallen,Dieuwke en ik moesten ons verkleden, in ware LARP style. Dit ismisschien een goed moment om even een paar begrippen uit te leggen inverband met mijn hobby.
– Roleplay: Rollenspel. Mentaal kruip je in de huid van een fictiefkarakter dat je zelf aan de hand van regeltjes gecreëerd hebt. Hierinzitten drie onderverdelingen.
– Computer Games ofte Massive Multiplayer Online RolePlaying Games,MMORPG in het kort. Goede voorbeelden hiervan zijn World of Warcraft,Lord of the Rings Online, Everquest en Ultima Online.
– Table Top Roleplay. De meest abstracte vorm van rollenspel. Despelers spelen rond een tafel (vandaar de naam- duh), één iemand leidthet spel en bedenkt een wereld en het verhaal waarin de spelers zichbewegen.
– LARP ofte Live Action RolePlay. Dit is de meest concrete vorm: jetrekt een kostuum aan (al dan niet zelf gemaakt) en je beweegt jefysiek in de wereld. What you see is what you get. Gevechten wordenuitgespeeld aan de hand van latex wapens; alles wat jij doet, doet jekarakter.
– Re-enactment. Je bewapent je effectief een écht harnas en wapen engaat je vrienden hiermee te lijf- al dan niet historisch geïnspireerdom bijvoorbeeld één of andere veldslag na te spelen. Niet zonderrisico’s. ;-)
– Folklore. Traditioneel gekleed wordt de geschiedenis herbeleefd.Lekker vettig eten en mí�í�g bezopen gaan staat hierbij meestal centraalvoor het volk.
De bedoeling was van te LARPen, het werd dus folklore- met een heelklein beetje re-enactment. Jammer genoeg was Dieuwke ervan overtuigddat die jurk écht lelijk was, en schaamde zich er erg voor- ondanksmijn vele, gemeende pogingen om haar duidelijk te maken dat die jurkecht heel erg mooi was en dat vele LARPsters hierop zouden jaloerszijn. Blijkbaar was het deze aflevering Dieuwke’s beurt om negatief tezijn… ^_~ Eerst stonden we centraal in een valkeniersshow. Prachtigebeesten, echt waar- Ik heb ze dan ook ALLEMAAL op mijn kop gehad. Maarze waren goed afgericht dus er was niet zo heel veel te vrezen. Iig-het was hax. Daarna kwamen er zo van die mí�í�g bezopen wannabetempeliers aangelopen en de productie heeft ze dan maar aangeklampt omeen stukje met mij te spelen. Dat was ook wel episch lollen. Ze haddenvan die fake zwaarden, volledig ongeschikt om mee te sparren. Ik hebdan ook menig zwaard kapotgeslagen- enfin, kapotgeslagen is veel gezegdmaar iig met van die kapjes erin over heel de lijn. En die mannenvonden het nog grappig ook- het was hax. ^_^ Ik had wel een zererechterpols achteraf, alhowel goed getraind. xD Ik moest ook een kleinstukje effectief roleplayen, dat vond Dieuwke toch nog cool. Vooralomdat ik het ter plekke verzon, dit was actually niet staged.

Daarna gingen we dus FITNESSEN, want Dieuwke isfitness-instructrice. Helaas, het werd dan maar step aerobic. Ik faildein het begin nogal blijkbaar, maar het ging nog vrij goed (uiteraardniet interessant genoeg voor de camera, maar soit). Toen maakte ik maarde kapitale blunder om terloops even te vermelden dat steppen opzichniet zoveel verschilt van dansen op elektro- bijtrekpasjes en zo. Bigmistake. Dirk wou per se dat ik het voordeed, omdat hij vond dat we totdan niet echt boeiend materiaal hadden bij mekaar gestept. Ik ging van"Okee, mijn CDs liggen in de auto, beneden in de parkeergarage." Dirkging van "Nee, we zitten redelijk tight qua tijd dus doe nu maar evensnel zo zonder muziek". I mean- lol… 10 MINUTEN PROTESTEREN LATER- deCDs konden in die tijd 3 keer gehaald zijn geweest, produceerde degeluidsman zijn GSM en speelde zo Temple of Love van de Sisters ofMercy. Ik hou wel van de Sisters en ik vond AL BIJ AL dat ik het nogredelijk deed, in een volledig wit kot en toen redelijk deprimerendeDieuwke judging my every move.

Oh, ik zou het bijna vergeten. In de rit daar naartoe waren we aanhet discussiëren over welke muziek we zouden opleggen in de auto. Eenvan de cameramannen had toen het LUMINEUZE idee om te opperen dat hijzo ongeveer de volledige collectie van ANDRE FUCKING HASENS in deandere auto had liggen. EEN UUR EN EEN HALF WERD IK GEMARTELD. En toenik zoiets had van "En nu is het genoeg, nu gaat mijn muziek op!" gingDieuwke "Lol nee, jouw muziek is like kut." Ik krijg nog steedstwitches als ik eraan terugdenk. xD

Een douche en een limorit met champagne later, kwamen we aan in éénof ander 5-sterrenhotel in Antwerpen. Na deskundig onderzoek van devering van de bedden, de minibar (en Sarah’s haxe Wodka-Orange) én PAYTV uiteraard, keurde ik ons Penthouse goed. Het was hax. En toen kwamdus de reünie met sommige van onze vrienden en/of familie. Hier wil iktrouwens ook nog even een side note over kwijt. We moesten voor hetprogramma een lijstje met vrienden/vriendinnen opgeven en huntelefoonnummers, die eventueel konden gecontacteerd worden. Ik hadenkel mijn beste vriend Wannes opgegeven, omdat ik niet echt zin ommensen daarmee lastig te vallen. Nu, ik ging dus op de voorlaatste dagnaar Sander denk ik, zo van "We weten allemaal dat het morgen ofovermorgen reünie is en ik heb maar 1 iemand opgegeven, en zelfs die isnog redelijk twijfelachtig want die werkt nogal veel en onregelmatig.Waarop ik als antwoord kreeg van "Ja, ge moet u daar geen zorgen overmaken, we laten u wel iets weten mochten we extra informatie nodighebben." Uiteraard liet niemand iets weten, en hebben ze echt ongeveergans mijn kennissenkring hiermee lastig gevallen, en dan nog liefst opde meest onmogelijke tijdstippen. LOLEYEWORKSORGANISATIE. XD

De reünie was héél erg hax. Eén van mijn quotejes ginder was het tepas en te onpas gebruiken van – op zijn Antwaarps – MAAAAAAF, hetgeenRicha
rd onder andere in zijn Vlaamsiseringsproces overgenomen had. EnDieuwke vond dat maar redelijk stom. Nu het eerste wat ze hoorde toenPan (aka Pieter-Jan, één van mijn drie werkgevers) in dat hotelbinnenkwam was MAAAAAAF. Dat was wel lol. Ik was echt blij met mijnbezoek, we hebben echt hard gelachen. Misschien ze even voorstellen:Pan en Matt- werkgevers in den Outpost; Ellen- vrouw van Matt; en Roelen Pascal- goeie maten en fellow gamers. Dieuwke’s familie was ook welhax, vooral omdat ze niet zoals haar waren. xD Lekker rustig, quasiplattelands- echt toffe mensen. Er werd lekker gezopen, het was immersGRATIS, en dus nog harder gelachen.

Jeroen en Selène gingen pokerspelen in MIJN OUTPOST. Dat zoog dusnegerpieten, want daardoor kon ik niet naar daar en moesten wij dusbijgevolg naar lolBouillon. En verder gingen ze dus dansen. Met NEGERS.Dan vond ik mijn hobby toch cooler. ^_~ Maar in ieder geval tochreclame, wat één van de hoofdredenen was waarom ik deelnam. xD

Dag 21 (10.8.2007)

We overnachtten in ons hotel en bereidden ons voor op de finale. Alsrealist had ik echt niet veel goeie hoop. Het gaat gewoon mis op jemoet elkaar kennen en tja, we praatten gewoon niet. Bij deze wil iktoch even zeggen dat ik tot de finale heel erg tevreden was over mijnprestatie- op die van Dieuwke ook trouwens. Ik ben er best wel fier opdat we met slechts één proef gewonnen te hebben tot aan onze eerstenominatie not even close bij een nominatie waren. Het spel was in deeerste plaats een persoonlijk psycho-sociaal experiment en ik denk datik daarin echt wel geslaagd ben.

De finaleproef zelf ga ik niet te veel woorden aan vuil
maken, debeelden spreken voor zichzelf. Jammer genoeg moet
ik weer constaterendat Jeroen en Selène hun vragen EEN STUK gemakkelijker waren. "Vrouwenhebben nood aan drama" was ongeveer Jeroen zijn lijfspreuk en dieafspraak van sigaretten vs diëeten (aan dewelke consistent door beidepartijen consistent gezondigd werd, mind you), was bij IEDEREEN gekend.Dat ding van die massage dat Dieuwke blijkbaar DAG 2 had gezegd was ikecht vergeten. Nevertheless was het nog verbazingwekkend close…

Ten opzichte van ons waren Selène en Jeroen definately de verdiendewinnaars. Dat neemt niet weg dat ik het hen na hun gedrag de laastepaar dagen absoluut niet gunde. Ik had er echt veel liever gestaan metRichard en Debby. Waarschijnlijk hadden we dan ook in alle redelijkheidkunnen "splitten" zoals dat dan heet- Jeroen en Selène kon ik ditimmers niet voorstellen. Ik viel nog liever dood, en ze gingen het tochal sowieso niet aanvaarden.

Nu goed, dat was het dan dames en heren. Ik was niet echtteleurgesteld dat ik verloren had, ik had de bui al lang zien hangen,maar het "piekte" wel van nog maar eens de overwinningskreten aan deandere kant te zien. Na nog snel een interviewke gedaan te hebben hadik het echt gehad, en ben ik tezamen met een haxe visagiste (Dank u!)naar Gent gereden.

Enkele side notes bij de aflevering die mij nog bij gebleven zijn:

* lol, ineens ben ik echt terug tof in beeld- en uberveel tov van deanderen. "Poezen, het favoriete dier van alle mannen" ^____^ Wist echtniet meer dat ik dat gezegd had, ik ging kapot.

* Jesus Christus, ik hoop dat het beeld van Michelin-Jeroen NOOIT meer hoef te zien…

* Toen ik in Gent aankwam, ongeveer om 4 uur ‘s nachts, startte ikonmiddelijk World of Warcraft op, en het boeide niet. Dat was weird,als je rekent dat ik dat spel gemiddeld 8 uur per dag speelde…