Figures and Figurines

Ik zal vandaag, voordat ik de huge hauls van de afgelopen tijd ga posten, eens proberen uit te leggen wat er zo interessant is aan het verzamelen van figures en figurines. Of misschien toch eerst maar gewoon het verschil tussen figures en figurines? In ieder geval, ik ga eens wat schrijven over m'n obsessie met Plastic Crack en we zien wel waar het uit komt!
Let me go get a beer first.

Okay, dus, ja, het verschil tussen figures en figurines. Niet echt moeilijk, eerlijk gezegd, maar je moet het maar even weten: figures (of action-figures, die term gebruik je alleen voor Amerikaanse stuffs over het algemeen though) hebben articulation, en figurines niet. Figurines zijn dus zegmaar statues die niet kunnen bewegen, terwijl figures alle poses aan kunnen nemen die je maar kunt verzinnen (als je 'n beetje 'n goede hebt dan, that is). Niet elke fabrikant staat even bekend om z'n goede articulation. NECA, een Amerikaans bedrijf, bijvoorbeeld, staat bekend om zijn geweldige sculpts (= vorm van de modellen, dus of ze lijken op de echte acteur enzo) en paintjobs (= goede schaduwen en geen gefaalde verfapplicaties zoals bij bijv. Hasbro producten) maar helaas ook om z'n bar slechte articulation. Mijn NECA Terminator kan alleen z'n armen en benen bewegen, maar hij lijkt dan ook wel precies op Arnold Schwarzenegger. Van hetzelfde kaliber is McFarlane: zij produceren echt de prachtigste gesculpte en geschilderde figuren, maar uiteindelijk heb je dan ook niet meer dan een statue waarvan je de armen kan draaien. Veel mensen vinden dat jammer, maar ik heb eerlijk gezegd liever een goede sculpt en veel details dan dat ik iemand z'n eigen kont kan laten krabben. Maar to each his own.
Het omgekeerde is natuurlijk ook mogelijk: zo zijn Marvel Legends enorm bewegelijk, maar wel ten koste van sculptkwaliteit, paint kwaliteit en overall details.
Er zijn natuurlijk ook bedrijven die op allebei de fronten voluit op hun bek gaan, zoals de ongedetailleerde DC Direct line die zo uit de jaren '90 lijkt te stammen met afschuwelijk gestyleerde sculpts, saaie en onrealistische painjobs en de articulation van iemand met een dwarslaesie.
Als we bedrijven zoeken die zowel de kwaliteit van de sculpt als enorme bewegingsvrijheid hoog in het vaandel hebben staan, komen we als vanzelf uit in Japan, want Amerika heeft iets dergelijks helaas niet te bieden. Zowel Revoltech (Kaiyodo) als Figma (Max Factory) figures hebben geweldige sculpts, een boel accessoires en meer articulation dan je kleine broertje. Het enige nadeel voor de gemiddelde niet-weeaboo, namelijk dat ze beiden alleen anime-related dingen maken, waarbij Revoltech zich vooral op de mecha toelegt en Figma op de moeblobs, is sinds kort door Revoltech's Sci-Fi line verdwenen. De Revoltech Alien heeft ondertussen al een warm onthaal genoten, en een Revo Jack Skellington, Batman Begins Batman en Predator staan in de wachtrij.
Nog een trapje hoger, en door velen gezien als het ultime actie figuur, zijn de Hot Toys figures. Waar een Revoltech of een Figma zo rond de €40 kost, kosten Hot Toys producten ongeveer €160. Maar daar krijg je dan ook wel wat voor terug. Hot Toys figures zijn zo lifelike dat het net lijkt alsof ze je favoriete acteur in een krimpmachine hebben gestopt en toen in een doos hebben opgesloten. De articulation is, als ik moet geloven wat ik heb gehoord, geweldig, en over de kwaliteit van de sculpts valt gewoon niet te twisten. Hell, de T2 Arnold die ik gepre-orderd heb kon ik toen ik de eerste foto's zag slechts onderscheiden van the real thing omdat hij een joint in zijn hand had. (Joint is engels voor..uhm..'scharnier' ofzo, I guess. Hij was niet even een stickie aan het roken)

In ieder geval, dat zijn dus de toys. Ik heb eigenlijk geen voorkeur voor het een boven het ander, want de payoff van figurines is dat ze meestal insanely gorgeous zijn, terwijl figures een stuk leuker zijn om in comics en dergelijke te gebruiken, dus ik koop ze graag allebei. Al moet ik wel zeggen dat ik een stuk meer figures heb dan figurines, maar dat zal waarschijnlijk wat te maken hebben met het feit dat de gemiddelde prijs van een statue zo rond de €85 ligt.

Waar waaróm blijf ik die dingen kopen?
Short answer: omdat ik ze wil.
Long answer: omdat ik het fijn vind (om welke reden dan ook) om een 3D en tastbare representatie te hebben van een karakter, voertuig of wezen wat ik interessant vind. Ik ben niet een van die 'completionists' die perse een volledige line met action figures moet hebben; ik koop alleen figuren van characters die ik leuk vind. En, you know, jammer genoeg voor mijn portemonnee zijn dat er vrij veel. Dat krijg je als je leven bestaat uit gamen en anime en films kijken. Want wat is er nou cooler dan Isaac van Dead Space in je kast te hebben staan? Of een 40 cm hoge Sentinel? Of een halfnaakt figuurtje van die chick uit die ene anime? Als er een figuurtje uit komt van een character die ik ken, word ik al meteen enthousiast; ik kan mezelf gewoon niet tegenhouden. Waarom dat is snap ik dus eigenlijk ook niet precies. Is het omdat ik het leuk vind om ernaar te kijken? Is het omdat ik andere mensen wil laten zien welke films/anime ik leuk vind? (Fat chance, aangezien er de afgelopen 6 maanden niemand anders meer in m'n kamer is geweest dan ik) Is het omdat ik niet kan tegen een lege kamer? Of is het omdat ik gewoon niet kan ophouden met kopen?

Ik weet het niet. Maar ik denk eigenlijk niet dat het een van die dingen is. Soms krijg ik, als ik iets zie, gewoon een drang van 'want'. I want to have this. En dan moet ik het hebben. Vroeger, toen je nog klein was, kon dat niet. "Je mag maar één turtle uit kiezen, de volgende keer krijg je een andere." Dat hoeft nu niet meer. Nu kun je zoveel kopen als je wil, totdat je de laatste twee weken van de maand op noodles moet leven. And isn't that sweet? Ik weet ook wel dat ik eigenlijk beter €50 per maand minder uit zou kunnen geven aan figures en dergelijke, maar ik heb er gewoon geen zin in. Want op een of andere manier word ik er vrolijk van. Het beste moment van m'n week is vaak het openen van een pakje uit Japan of Amerika en het poseren van de figure die er in zat. Even geen verplichtingen en deadlines en andere moeilijkheden, gewoon een stuk plastic waarmee je kunt doen wat je wil. Het leven kan zo simpel zijn.
Overigens, nu ik er zo over aan het denken ben, denk ik dat dé reden voor mijn toy uitgaven de volgende is: ik wil gewoon iets hebben van mijn favoriete games/films/anime. Zo simpel is het. Het is misschien wel dezelfde reden als voor mijn onverklaarbare obsessie met limited edition uitgaven: ik wil iets hebben wat te maken heeft met een van mijn favoriete bezigheden, en als het dan toch iets moet zijn, dan toch graag het allerbeste. Zo is het bij figures ook, I guess. Ik lees X-Men, en er bestaat een 40cm hoge Sentinel. I must have this, it is awesome. Ik hou van Ichigo Mashimaro, en er bestaan een stuk of 3 sets van gashapon. I must have these, they're so cute. Kurt Russel is een motherfucking pimp, en er bestaat één actiefiguurtje van 'm die altijd en overal gigantisch overpriced is. I must have it, it is badass.

Niet om te zeggen dat prijs geen rol speelt. In tegendeel. Ik struin vaak wekenlang het internet af om de beste deal voor een figure te vinden; dat is allemaal deel van de fun. Het poseren van de toy is vaak het sluitstuk van je quest; het vinden, kopen, wachten, openen van de doos en het verwijderen van de folie is minstens zo leuk. Maar er zijn dus genoeg toys die ik niet koop omdat ze te duur zijn voor wat ze te bieden hebben. Zo veel van de statues die ik opzich wel zou willen hebben; met een gemiddelde prijs van €85 is het gewoon te duur om er elke maand 1 of 2 te kopen. Evenzo de K-On! figmas. Om de hele band compleet te hebben, zou ik eigenlijk 5 figmas moeten kopen, maar ik heb alleen Mugi gekocht omdat dat mijn favoriete karakter is. Hetzelfde geldt voor de Hot Toys. Zou ik graag een Iro
n Man, Alien, Ripley en Black Widow Hot Toys kopen? Damn straight! Maar heb ik daar geld voor? Neen. Al gaat de Black Widow waarschijnlijk wel op de pre-order lijst. Ook een goed (en laatste) voorbeeld zijn overigens de Mass Effect 2 figures. Ik cumde bijna in m'n broek toen ik van hun bestaan te weten kreeg, maar heb ze toch niet allemaal gekocht. Want Grunt is een faggot, dus waarom zou ik hem alleen maar kopen om de set compleet te maken?

Zoals je kunt zien is toys collecten dus vooralsnog geen sinecure en gaat er misschien wel meer thought into dan je verwacht had.
Maar soms, heel soms, zijn het inderdaad gewoon blind torrents of BUYAN zonder ergens naar te kijken.

Zo gelukkig niet de afgelopen weken, waarin dit de hauls of note waren:

[Iron Man 2 figures door een /toy/soldier opgestuurd vanuit Amerika. Hij had toevallig ook 70 eurocent for some insane reason]

[Een replica van de pop van Coraline uit de film]

 

[Een set van de Tallest van Invader Zim en een Judge Dredd waar ik al maanden naar op zoek was]

      

 

Woah…dat is het geloof ik al! De rest heb ik al over gepost. Op het moment zijn er nog 3 PVC’s in the mail van een /toy/soldier en heb ik één pakje klaar staan om naar m’n French /toy/ buddy te sturen, maar verder is er weinig te doen op toyfront. Behalve dat ik vandaag ‘n pakje van Solange binnen kreeg met 2 loden Marvel figuurtjes en een Oogie Boogy gashapon, which were very awesome =]